Is stotteren erfelijk?

Deze vraag wordt ons regelmatig gesteld: ‘Is stotteren erfelijk?’ 

Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat stotteren in sommige families inderdaad vaker voorkomt dan in andere en dat er genetische variaties kunnen zijn die het risico op stotteren vergroten. Betekent dit dat stotteren dus altijd erfelijk is? De ervaring in onze praktijk is dat het niet erfelijk hoeft te zijn en dit, op een uitzondering na, ook niet het geval is. Omgevingsfactoren daarentegen spelen weldegelijk een rol. Hoe dat zit, leggen we je graag uit.

Waarom jonge kinderen haperen

Het komt regelmatig voor dat jonge kinderen af en toe haperen als zij spreken. En in de meeste gevallen niet omdat stotteren erfelijk is, bijvoorbeeld omdat het in de familie voorkomt en ze een stotterende vader of familielid hebben.

Spraakontwikkeling

De reden voor het haperen is dat bij kinderen de spraakontwikkeling nog in volle gang is. Een volledig vloeiende spraak is dan ook nog niet vanzelfsprekend. Bij de meesten kinderen gaat het haperen of stotteren vanzelf over als er geen sprake is van een complicerende factor.

Complicerende factoren

Met complicerende factoren bedoelen we onder meer dat er teveel aandacht aan het stotteren wordt gegeven op een vervelende manier. Bijvoorbeeld door als ouders hoge eisen te stellen aan je kind en zijn of haar spraak steeds te verbeteren.

Voorbeelden uit de praktijk

Ik heb zelf als jong kind enige tijd gestotterd. Mijn ouders besteedden daar geen aandacht aan. En uiteindelijk ging het stotteren vanzelf over.

Een van onze trainers stotterde ook af en toe als kind. De moeder van een vriendje maakt hem daar opmerkzaam op. Doordat de aandacht er in negatieve zin op werd gevestigd, werd het voor hem een probleem en groeide hij er niet zomaar overheen, zoals ik.

Niet één specifieke oorzaak

Alles wijst erop dat er niet één specifieke oorzaak, zoals erfelijkheid, is waardoor mensen gaan stotteren. Voor zover bekend kan het ontstaan van stotteren bijvoorbeeld worden beïnvloed door je omgeving, emotionele factoren, en andere psychosociale aspecten.

Voorbeelden hiervan zijn:

• Spanningen in het gezin of op school
• Teveel druk van ouders om perfect te moeten zijn
• Een te gejaagd levenstempo
• Te snel spreken
• Opvoeding in verschillende talen en steeds moeten switchen van de ene taal naar de andere taal
• Ontstaan van stotteren door fysiek of emotioneel trauma

Stotteren en stress

Stotteren en stress gaan hand in hand. Net als stotteren en angst voor wat anderen over je zullen denken. Mensen die stotteren hebben in de meeste gevallen een vorm van sociale angst. Immers; bij de meeste mensen die gaan stotteren is het zo dat zij gemakkelijk volzinnen kunnen spreken, bijvoorbeeld als ze alleen zijn met een huisdier. Het wordt pas een probleem als er andere mensen in het spel zijn. Ze zijn bang om te falen en om negatief beoordeeld te worden.

Je bent niet de enige

Als stotteraar ben je niet de enige met een sociale angst. Er zijn diverse vormen van, zoals bloosangst, trilangst en zweetangst. Voor al deze vormen geldt dat zij zonder ingewikkeld proces snel en effectief op te lossen zijn.

Stotteren oplossen

Wil je onze hulp om (weer) vloeiend te leren spreken? De stottertherapie van SPREEK is anders dan alle andere stottertherapieën.

Ons geheime wapen is MindTuning®. De blokkade in je brein, die je aanzet om te gaan stotteren, wordt opgespoord en aangepakt. Je krijgt gereedschappen om voortaan je controle los te laten en vloeiend uit je woorden te komen.

Bekijk hier onze stottertraining Puur Natuurlijk Leren Spreken.

Artikel bijgewerkt op 4 april 2024 door Corrie Wiersma