Spreekangst voorkomen tijdens een vergadering

Nog drie mensen voor me, nog twee, nog één. Je hart klopt in je keel, het zweet breekt je uit….

Veel mensen zien in meer of mindere mate op tegen een spreekmoment tijdens vergaderingen of andere groepsbijeenkomsten. Ze hebben last van spreekangst of -stress. Ik herken ze meteen. Want deze mensen hebben één ding gemeen: ze gaan staren.

Als je gaat staren keer je naar binnen. Je bent je niet meer bewust van wat er in werkelijkheid om je heen gebeurt. Je ziet innerlijke beelden die niets te maken hebben met de werkelijkheid. Zoals alleen maar gezichten, of ogen die je aanstaren.

Controle

Je lichaam reageert daar direct op met spanning. Het gevolg is dat je gaat focussen op het onder controle krijgen van de vervelende lichamelijke sensaties die met spanning gepaard gaan. En hoe meer je jouw best doet, hoe minder het lukt om controle te krijgen. Je hart gaat bijvoorbeeld nog harder kloppen en je ademhaling versnelt nog meer.

Als je door je innerlijke wereld in beslag wordt genomen, registreer je niet of nauwelijks wat er zich in de vergaderruimte afspeelt. Het dringt niet meer tot je door wat de sprekers voor je zeggen. Wellicht maak je je zorgen: wat zal ik zeggen…, straks kan ik geen woord uitbrengen…, waarom gaat mijn hart zo tekeer…, ik wil dat het stopt…! Paniek is een feit.

Staren

Gelukkig is dit alles gemakkelijk te voorkomen. Het is voor iedereen mogelijk om ontspannen aan een vergadering deel te nemen. Een belangrijke tip is: niet staren…

Zolang je je ogen actief houdt, keer je niet naar binnen. Het is niet mogelijk om tegelijkertijd volledig in je innerlijke wereld en in de buitenwereld aanwezig zijn.

Het durven kijken is een belangrijke eerste stap om je ontspannen te voelen tijdens een vergadering en niet op te gaan zien tegen het moment waarop jij mag spreken. Maak jezelf visueel eigenaar van de omgeving. Kijk rond en maak je blikveld zo groot mogelijk! Tijdens mijn trainingen is dit het eerste wat ik met de deelnemers oefen.

Anders

Ik laat mensen ervaren dat de werkelijkheid totaal anders is dan wat de horrorbeelden in je hoofd je tijdens je angst willen laten geloven. Het beeld van ogen die je aanstaren klopt niet. De ogen zijn in werkelijkheid onderdeel van gezichten. En deze gezichten  hebben een lichaam. Het zijn mensen. Deze mensen dragen kleding en schoenen. Zij zitten op stoelen in een ruimte. De een roert verveeld in een koffiekopje, de ander kijkt naar buiten, of neemt een slok water. En in de ruimte zijn nog veel meer dingen te zien. Misschien kun je zelfs naar buiten kijken en zie je wolken of bomen.

Ooghoeken

Bij het juist waarnemen draai je je hoofd altijd mee, zodat je ogen in het midden blijven. En kijk je dus nooit uit je ooghoeken. Naast het feit dat je hierdoor ontspant, geeft het je ook een meer zelfverzekerde uitstraling.

Het is iedere keer weer geweldig om te zien wat goed waarnemen met mensen doet. Zodra iemand  voor de groep staat en ik hem of haar coach in de juiste manier van kijken, valt alle spanning van de persoon af. De blijdschap en verbazing, als mensen tijdens mijn trainingen ervaren dat ze door echt waar te nemen rustig worden, is keer op keer enorm.